- hıyânet
- (A.)[ ﺖﻥﺎﻴﺧ ]hainlik.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
hıyanet — is., Ar. ḫiyānet 1) Kutsal sayılan şeylere el uzatma, kötülük etme veya karşı davranma, hainlik, ihanet 2) Güveni kötüye kullanma, aldatma, vefasızlık Hıyanetini görmediğin bir kadın hakkında fena tabirler kullanmaya hakkın yok. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
HİYANET — (Bak: Hıyânet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HIYANET-İ VATAN — Vatan hainliği. Vatana hıyanet etme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HIYANET — Hâinlik. Vefasızlık. İtimadı kötüye kullanmak. Sözünde durmayıp oyun etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
emanete hıyanet olmaz — emanet olarak bırakılan şeyi titizlikle korumak gereklidir anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
GIŞŞ — Hıyânet etmek, hâinlik yapmak. * Yaramaz olmak. * Saf olmayıp karışık olmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HANASİRE — Hıyânet ehli, hâinler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAVN — Hıyanet etmek, hâinlik yapmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HIYANAT — (Hıyanet. C.) Hıyanetler, hâinlikler, kahpelikler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HIYANETKÂR — Hıyanet eden. Hâin … Yeni Lügat Türkçe Sözlük